Over Snoep (2012 – HKU)

Mijn hele korte film Over Snoep kun je hiernaast bekijken!

‘Over Snoep‘ gaat over hoop, schuld, onmacht, lichtpuntjes in verdriet, waardering van het leven en het onvermoeibare doorzettingsvermogen van kinderen.

Ontstaan van het verhaal

Toen ik zeventien was kwam mijn moeder op de intensive care terecht met een levens bedreigende ziekte. Door haar ziekbed voelde ik erg veel onmacht. Wanneer een geliefd familielid hulp nodig heeft, wil jij degene zijn die het brengt, maar in dit geval was ze volledig in handen van de doktoren, het lot, God. Ik kon niks doen. Het was fijn om haar te bezoeken, maar aangezien ze in een kunstmatig coma werd gehouden, kon ik niet met haar praten of op andere wijze contact leggen. Dat voelde erg raar en maakte dat het gevoel van onmacht meer ruimte kreeg.

Op mijn negentiende gebeurde het weer. Dit keer was het kerst. De ervaring van kerst in een ziekenhuis is op zijn zachtst gezegd vreemd. Ik herinner me nog dat ik door de gangen liep in mijn beste pak, met mijn nette glimmende schoenen aan (waarvan iedere stap door de gang galmde) en kerstbomen voor me zag. Ik vertrouwde, na mijn eerdere ervaring, volledig op de doktoren, maar het voelt nog steeds raar om een feest waar de familie zo’n belangrijke rol speelt door te brengen met één van haar belangrijkste leden buiten bewustzijn in het ziekenhuis.

De kerstsfeer van die tweede keer, met het gevoel van de eerste, heeft me geïnspireerd tot het maken van deze korte film. Mijn gevoel van onmacht heb ik verplaatst naar de rol van een kind. Kinderen lijken in zulke situaties juist wél dingen te kunnen vinden waar ze hun gevoel van onmacht in kwijt kunnen.

Het Filmverhaal

Pieters manier van omgaan met de opname van zijn moeder op de ic ligt in het uitdelen van snoepjes. Hij probeert iedereen, die op welke wijze dan ook invloed kan uitoefenen op het welzijn van zijn moeder, te winnen door hen snoep te geven. Hij draagt ook een schuldgevoel mee over zijn moeders opname. Het verhaal vertelt hoe pieter omgaat met een gevoel van onmacht en schuld en hoe hij probeert zijn doel te bereiken.

Ik hoop dat deze korte film een herkenningspunt wordt voor diegenen die deze gevoelens ervaren hebben. De film zal echter licht van toon zijn, het zal de hoop en het uithoudingsvermogen van Pieter tonen!